Ti
Cdo drite qe me bie ne sy me zgjon kujtimet e bukura me ty. Sa do mundohem ti largoj aq me shume me vine ne mendje e me japin nje ndjesi sikur pikerisht ne ate moment po i perjetoj.
Cdo erresire qe me mundon shikimin me sjell ne mendje grindjet dhe merzitjet me ty.
Kjo gje me ben te te dua me shume dhe te them se ne keta jemi dhe nuk bejm dot ndryshe. Perseri jeta na sjell afer dhe na perball me veshtirsi te cilat duhet ti kalojm ashtu sic dime vetem ne te dy.
Por realiteti eshte krejt ndryshe nga llogjika dhe ndjenja e secilit nga ne.
Keshtu qe ne sot jemi te ndare dhe kushedi se kur e kemi takimin e rralles...
Ndoshta kur te dy ne do kemi nje familje te cilen do e kemi te ndertuar mbi respekt.
Ndoshta mund te takohemi kur te dy do jemi te thinjur dhe me nje shkop ne dore qe perpiqemi te ecim perpara me shume dhimbje e mendime ne shpirt.
Kete gje e di vetem fati keshtu qe sna mbetet asgje vetem te jetojme dhe kaq.
Te jem pjese e jetes tende ndoshta nuk me perket mua sepse ti gjithmon ke ngritur pengesa te cilat na i kane torturuar ndjenjen.
Tingujt e lehte te muzikes me trishtojne shume, ma bejne me te veshtir jeten pa ty. Ndonjehere mendoj se jetesa ne nje bote tjeter do ishte zgjidhja me e mire per te jetuar me mendje larg teje.
Nuk mendon se e pamundura gjithmone te terheq me shume dhe te ben te nxerresh ne pah durimin dhe tolerancen?
Gjithmone do ngreh pyetje dhe dilema per historin tone sepse eshte e vetmja menyre qe mund te justifikoj cdo gabim tendin.
Cdo erresire qe me mundon shikimin me sjell ne mendje grindjet dhe merzitjet me ty.
Kjo gje me ben te te dua me shume dhe te them se ne keta jemi dhe nuk bejm dot ndryshe. Perseri jeta na sjell afer dhe na perball me veshtirsi te cilat duhet ti kalojm ashtu sic dime vetem ne te dy.
Por realiteti eshte krejt ndryshe nga llogjika dhe ndjenja e secilit nga ne.
Keshtu qe ne sot jemi te ndare dhe kushedi se kur e kemi takimin e rralles...
Ndoshta kur te dy ne do kemi nje familje te cilen do e kemi te ndertuar mbi respekt.
Ndoshta mund te takohemi kur te dy do jemi te thinjur dhe me nje shkop ne dore qe perpiqemi te ecim perpara me shume dhimbje e mendime ne shpirt.
Kete gje e di vetem fati keshtu qe sna mbetet asgje vetem te jetojme dhe kaq.
Te jem pjese e jetes tende ndoshta nuk me perket mua sepse ti gjithmon ke ngritur pengesa te cilat na i kane torturuar ndjenjen.
Tingujt e lehte te muzikes me trishtojne shume, ma bejne me te veshtir jeten pa ty. Ndonjehere mendoj se jetesa ne nje bote tjeter do ishte zgjidhja me e mire per te jetuar me mendje larg teje.
Nuk mendon se e pamundura gjithmone te terheq me shume dhe te ben te nxerresh ne pah durimin dhe tolerancen?
Gjithmone do ngreh pyetje dhe dilema per historin tone sepse eshte e vetmja menyre qe mund te justifikoj cdo gabim tendin.
Comments
Post a Comment