Ma thuaj drejte ne sy

Jam ulur ne nje kafene bashke  me mendimet e mija per ty. E doja ta dija se si ndjehesh ti sot pa mua.
Ma thuaj drejte  ne sy a ndjehesh dhe ti si une, qe cdo plan te jetes e ke te pamundur ta enderrosh pa mua brenda.
A mendon dhe ti si une, qe cdo gje e pa drejte ka nje gjuhe te percaktuar per tu thene.
A ndjen dhe ti si une, qe kur futem ne heshtjen time them me bindje se je vetem ti qe dua.
A po jeton dhe ti si une, duke u perpjekur per nje te ardhme sa me te sigurt e me te qete.
Shume pyetje me turbullojne mendimet  gjate dites dhe spo di te bej ndryshe. Ndonjeher e ndjej te nevojshme te te them me zerin e zemres " me fal " . E di qe ti sdo e kuptosh faljen time sepse une jam perpjekur te mos jem gabim per ty. Por te kerkoj falje se krejt papritur kuptova qe ti je pjese e jetes time e kjo gje ska kthim mbrapa. Por mbi te gjitha ka nje te ardhme te turbullt.
Sikur te dija menyren qe te siguroja nje jete me ty, do e beja dhe nese kjo gje do mbarte ne vetvete guxim per rrezik.

Nese do ekzistonte kthimi mbrapa ne kohe une prap do zgjidhja te te doja ty. Cdo hap qe hedh ne rruge me duket sikur po me largon nga ty sepse ne krah meje ndodhet thjesht asgje. Miku im me i mire per te folur per ty eshte heshtja qe eshte nje degjuese e mire por nje kritikuese e manipuluar nga zemra.
Shpesh them me vete se e veshtira te mban gjalle por jo ajo e perjetshmja.  Kur vjen darka, para se te mbyll syte them : po neser kur te hap syte  a do jete aty prane meje duke me pritur zgjuar. Une sdi te bej ndryshe, qe te harroj e te jetoj pa dhimbje, megjithse ti shpesh me thoje qe duhet te vazhdoj perpara. Ti e di une shume here ta thoja se cdo jete  ka filozofin e vet , ndaj eja dhe ne te mundohemi te krijojme filozofin e ndjenjes tone,  e ta bejme  kete jete  qe te shkruhet si duam ne.
Zgjohu nga mendimet e zymta qe te vendosin pengesa ne zemer. Leri pas kujtimet e panevojshme sepse kemi me shume se ckemi jetuar perpara ne jete, e perse mos e jetojme bashke . Shpesh them me vete se ti kete do, por jane  dhe ato momente qe gjithcka shkaterrohet , e  mendoj se ti do te jetosh sa me larg meje duke me larguar me patjeter nga vetja jote e nga zemra jote. Mendoj se eshte me e thjeshte  te largojme  ato qe na trishtojne se sa zemrat tona nga njera tjetra.
Ende spo di menyren se si te lexoj mes syve te tu ndjenjen qe ushqehet me zemren tende. Per nje moment dua te ndalem , e te dal nga bota e ndjenjes dhe te vi drejt teje duke te thene:

Ma thuaj drejte ne sy cfare  ndjen per mua...