Alissa

Sa shpejt largohen vitet e sa shpejt momenti kthehet ne kujtim. Cdo dite te duhet te perpiqesh per te arritur qellimin tend per nje dite sa me te suksesshme. Me jeten jo cdo gje shkon ashtu si e mendon e ashtu si e ke enderruar me perpara. Por prap kjo gje nuk eshte pengesa e duhur per tu dorzuar. Sa me shume dhimbje jeton aq me shume te shtohen rrahjet e frikes. Por prap jeta vazhdon e cdo gje kalon aq shpejt sa duam ne ta harrojme. Nisesh gjithmone  me deshiren per ti buzeqeshur deshtimit tend per ti treguar se ti ende ke force  brenda vetes. Te duash jeten nuk eshte budallik por guxim per te arritur qoft dhe ne nje pike neutrale per shpirtin. Te shprehesh me ze te lart ndjenjen qe jeton brenda teje vlen shume per ata qe ti vertet do. Por shpesh ndodh qe njerzit e neglizhojne  kete gje duke e quajtur te parendesishme, megjithse secili nga ne ka nevoje  te na tregojne  ndjenjen dhe rendesine qe meritojme. Se kuptoj pse kushdo qe largohet nga kjo jete percillet...

Jam ulur ne nje kafene bashke  me mendimet e mija per ty. E doja ta dija se si ndjehesh ti sot pa mua. Ma thuaj drejte  ne sy a ndjehesh dhe ti si une, qe cdo plan te jetes e ke te pamundur ta enderrosh pa mua brenda. A mendon dhe ti si une, qe cdo gje e pa drejte ka nje gjuhe te percaktuar per tu thene. A ndjen dhe ti si une, qe kur futem ne heshtjen time them me bindje se je vetem ti qe dua. A po jeton dhe ti si une, duke u perpjekur per nje te ardhme sa me te sigurt e me te qete. Shume pyetje me turbullojne mendimet  gjate dites dhe spo di te bej ndryshe. Ndonjeher e ndjej te nevojshme te te them me zerin e zemres " me fal " . E di qe ti sdo e kuptosh faljen time sepse une jam perpjekur te mos jem gabim per ty. Por te kerkoj falje se krejt papritur kuptova qe ti je pjese e jetes time e kjo gje ska kthim mbrapa. Por mbi te gjitha ka nje te ardhme te turbullt. Sikur te dija menyren qe te siguroja nje jete me ty, do e beja dhe nese kjo gje do mbarte ne vetvete guxim...

A e mban mend sot pikerisht sot eshte dita jone i dashur. Asgje nuk e ndryshon kete dite e asgje nuk mund te na i prishi kujtimet e kesaj dite. A e mban mend qe pikerisht me kete date ti dhurove lulet e para ne jeten tende. Kjo eshte dita qe ne nga dy persona vendosem te beheshim nje e mos ndaleshim nga asgje. Ndjehemi po njesoj si shume vite me perpara dhe kete ndjesi na i sjell shume afer kjo date. Nuk do e harroj menyren se si me shikoje ate dite e se si emocionet e asaj dite na lane pa gjume dhe ben te na dukeshe nata shume e gjate larg njeri tjeterit. Ajo dite na beri te kuptojme se ne ishim te destinuar per te qene bashke sepse deshira per te qene kudo bashke ishte e pashmangshme. Ate nate duart e mija ishin te veshura me aromen tende si dorashka dimri.  Ne kemi akoma deshiren e emocionet kur takohemi si te jete takimi i pare per ne. Cdo gje dukej perfekte ate dite dhe po keshtu cdo dite e kesaj date. Duke u hedhur mbi krevat e lumtur them me ze te lart se sot jemi v...

Ne duart e mija kam nje foto qe eshte e mbushur me trishtim dhe e kam shume te veshtire  ta pershkruaj. Megjithse e shikoj me syrin e shpreses se cdo gje do ndryshoj dhe nje fryme  hynore do e kthej kete foto bardh e zi me ngjyra e buzeqeshje. Kudo qe shikoj femije  te braktisur nje hidherim me shtrengon ne zemer e nuk mundem ta kuptoj perse kjo gje eshte kaq e mundur te ndodhi. Do jepja gjithcka qe kjo bote  mos kishte femije te vuajtur e te trishte. Por te jetojne  e te rriten ashtu sic e kane  shpirtin. Keta femije kane  nevoje  te jetojne  si ne perralla ku e keqja dhe vuajtja nuk ekziston. Ata duhet te jene pjesa me e rendesishme e kesaj toke e mos kene  frike  te shikojne endrra sepse endrrat per ta duhet te jene  si nje kopesht i mbushur me lule dhe me kafshe jo agresive. Dhuna per ta eshte e tepert dhe e padrejte. Buzeqeshja e nje femije vlen sa nje bote  e tere sepse tingujt e te qeshures se tyre i japin jete...

Sot eshte nje dite e re dhe jam zgjuar plot energji dhe forc, por se di se per cfar do me japin krahe. Ndoshta per dicka teper te bukur dhe te mbushur me lumturi. Apo lumturia eshte fjale  shume e madhe per realitetin e sotem. Me duhet ti them se nuk dua me te cohem e te fle me mendje tek ai. Kaloje nje kohe  shume e gjate qe distanca po ushqehet  e po behet me e madhe sepse takimi  jone po behet i pamundur. Tani po dal te bej nje xhiro ne kembe  per ta menduar tamam se cfare ti shkruaj. Koha eshte e vrenjtur dhe qielli eshte i mbuluar mire me batanien prej reve. Nje ere e lehte me ledhaton ne fytyre dhe me jep nje ndjesi  tamam si ty kur me puthje lehte ne mengjes. Ndodhem poshte pemeve dhe ne toke  qenka shtruar nje qylym prej gjethesh. Cuditerisht zhurma e tyre kur i shkel me ben te ndjehem si femij, tamam ashtu si ndjehesha kur ecja ne rruge  perdore me ty. Diku andej larg shikoj qe djelli paska ndricuar malin duke e bere te duket akoma ...

Rruga qe me con ne pune kalon prane  nje shkolle tete vjecare. Papritur aty hapat ngadalsohen sepse zerat e gezueshem te femijeve me fusin ne nje bote  tjeter mendimesh, ne te cilen ekzistojm vetem ne te dy. Jo cdo dite eshte e regjistruar ne te, por te siguroj qe pjesa me e madhe me shfaqet shume kollaj para syve dhe me sjell shume afer teje me zemer e mendime.  Kur dal perpara pasqyres pikerisht aty eshte momenti kur une zgjohem e kuptoj qe vitet ikin dhe ne pamundesi shume gjera qe ne nuk duam ndryshojne.  Ka momente qe ndaloj perball deres se shkolles dhe shikoj me syte e te shkuares veten dhe ty. Si  dy femije  te mbare  por shume te etur per te shijuar cdo gje te moshes tone  dhe nuk ndaleshim nga asgje.  Pelqenim te dy kafshet dhe tregonim nje kujdes per ta si ti kishim femijet tane. Cdo dite ne te dy perkujdeseshim nga nje dorearte dhe gojembel, qe sot ajo jeton vetem ne kujtimet tona. Preferoja shume te vishesha me veshjet e ...

Sot jetojme ne nje realitet shume te veshtire. Eshte harruar prej vitesh fjala sinqeritet. Ku nje pjese e artisteve dhe shkrimtareve na japin shembuj se si te jemi me te ndjeshem e me te drejt ne jete,nderkoh jane  ata vete qe jane gabim per shoqerin. Pas fjaleve te thena nga ata struket nje imazh krejt ndryshe. Eshte ai imazh qe ne e gjykojme dhe vete  ata e kane si shembull negativ ne shoqerin tone. Pse realiteti eshte kaq i pakuptimte? Aty ku ne mendojme  se mund te jene  shembuj per ne, aty kemi gabuar me rende. Aty ku ne themi se kemi prekur paqen, aty pikerisht aty jemi mes  djajve. Kapemi dhe mbeshtesim koken mbas ca fjaleve te bukura dhe krejt papritur zgjohemi e kuptojme  qe kemi harruar ti gezohemi veprave,ti gezohemi jetes tone  ashtu sic e kemi dhe pa e kritikuar  rende  nje rast hidherimi. Ne dime ta specifikojme jeten si te vuajtur dhe te padrejte,por harrojm gjithmone te permendim anen pozitive. Keshtu veprojm dhe me nje...

Cdo drite qe me bie ne sy me zgjon kujtimet e bukura me ty.  Sa do mundohem ti largoj aq me shume me vine  ne mendje e me japin nje ndjesi sikur pikerisht ne ate moment po i perjetoj. Cdo erresire qe me mundon shikimin me sjell ne mendje grindjet dhe merzitjet me ty. Kjo gje me ben te te dua me shume dhe te them se ne keta jemi dhe nuk bejm dot ndryshe. Perseri jeta na sjell afer dhe na perball me veshtirsi te cilat duhet ti kalojm ashtu sic dime  vetem ne te dy. Por realiteti eshte krejt ndryshe nga llogjika dhe ndjenja e secilit nga ne. Keshtu qe ne sot jemi te ndare  dhe kushedi  se kur  e kemi takimin e rralles... Ndoshta kur  te dy ne do kemi nje familje te cilen do e kemi  te ndertuar mbi respekt. Ndoshta mund te takohemi  kur te dy do jemi te thinjur dhe me nje shkop ne dore  qe perpiqemi  te ecim perpara me shume  dhimbje e mendime ne shpirt. Kete gje e di vetem fati keshtu qe sna mbetet asgje vetem te jetojme ...

Jeta agresive eshte treguar me ty dhe ti ne menyren tende krejt njerezore se ke treguar kurre kete gje. Vitet kalojne e une rritem dhe jetoj disa vuajtje bashk me ty  pa dashur kuptoj se sa e ashper eshte jeta me disa njerez. Dhimbja ose te fal nje mburoj force ose te hedh ne udhekryq dhe ti nuk di ku te shkosh. Ti gjithmon ke zgjedhur te maresh mburojen dhe me te na ke mbuluar te gjithve. Mjafton vetem nje cast i vogel qe une te kuptoj gjera shume te medhaja ne lidhje me hidherimin qe eshte fshehur ne zemren tende por ti se di kete gje sepse dhe une si ty zgjedh te luftoj pa dhene  arsye te njerezit  e pa u ndalur. Kur je perball vuajtjes jeta te duket shume e gjate  dhe pa ngjyra por me stuhi te frikeshme. Kur ti cohesh ne kembe dhe vazhdon te ecesh kupton qe kjo jete  eshte teper e shkurter dhe se diku larg dielli  te ngroh me rezet e tij duke te falur qetesi. A thua se nje dite do kesh dhe ti qetesi ne shpirtin tend ? Sa te verteta s’jan thene mes ...