Mirupafshim...se di kur

Thuam dicka dhe nese ajo gje do jete e shprehur varfer.
Thuame  dicka per veten tende qe une te di se si sjelljen ta veproj. Ndjehem teper e vogel perball kesaj ndjenje. Cdo qelize  e imja eshte e mbuluar me konfuzion jo se nuk e di arsyen se pse ndjehem keshtu por nuk di zgjidhjen, gje qe ti se ke menduar kurre qe mes kesaj ndjenje nje zgjidhje do kete. Perseri u takuam e nuk patem kohe te silleshim si dy te huaj. Zemra nuk di me te aktroje  inferioritetin. U perqafuam sikur dje ishim bashke duke darkuar. Emocionet te dy dinim ti kalonim me buzeqeshje.
Ditet ikin shume shpejt e ne na duhet perseri te themi mirupafshim pa e ditur se kur do shihemi perseri. Por dicka brenda nesh na thote se do takohemi kurdo qofte ajo dite e sado te zgjasi , per ne po te njejten vlere do kete.
Te dy kemi gabuar por kjo nuk ka qene pengese per zemrat tona.
Thuam dicka qe me vete ta kem per ditet qe do jetoj larg prezences tende. Shpesh me vjen falje te kerkoj megjithse ne krahet e tu nuk dija te gaboja per asgje.
Por mos ndoshta me duheshe mua te dija te fluturoja si nje zog e te vija drejt shtegtimit tend si e terbuar pa pasur frike se cfare kohe me priste andej larg.
Cdo moment me ty eshte nje kujtim i bukur i cili shpesh me shfaqet ne realitet e mall per ty perkthehet.

Me prek pak te lutem e mos thuaj asgje vetem syt leri te flasin.
Kur nis te vrapoj ne jete drejte  te ardhmes gjithmone  e me shfaqet imazhi jot brenda vetes e me ul ritmin e vrapit e verbohem nga cdo gje e kendshme sepse me syte e zemres ti je zgjedhja me e bukur megjithese nuk je ne asnje karige e te ardhmes time i ulur.
Te gjitha keto fjale nuk kane guximin e duhur qe te dalin nga goja ime e te ti shpreh por thelle  ti duhet ti ndjesh.
Ne jemi historia me perfekte per tu shkruar e per tu botuar e per ti treguar botes se asgje nuk vlen perpara asaj ndjenje ku zemra ndjehet e sigurt dhe e qete.
E pse mos ta pranojme se kudo te na perplasi jeta si ne parajse a ne ferr ne prap brenda vetes do jemi dy e keshtu do ngelemi pergjithmone.