Edhe njehere

Dua te shikoj ne syte e tu ate boten e mbushur plot me shprese. Te qendroj perball teje me emocionet e takimit te pare. Te degjoj me vemendje dhe pse me mendje shume gjera njekohesisht do mendoj. Por ti mos u merzit , mos dysho se ato me sjellin me prane teje e me zhveshin nga ndrojtja e te panjohures. 
Kam deshire te fle me endrra se si do jete puthja jone e pare. Te them ndonjehere nuk eshte e vertet por te te them gjithmon eshte ajo cfare po jetoj qe une mendjen tek ty e kam. 
Vitet kalojne e akoma me shume kuptoj se sa e komplikuar ndoshta e pa mundur eshte te jetosh ne krahet e nje dashurie te cmendur por te bukur. Librin tone po lexoj e shpesh me lind deshira ndryshe ta perfundoj , peripecit ti largoj e nuanca gezimi ti nderthur dhe aty ku trishtim ka.

Thua eshte e mundur edhe nje here te fle me aromen e trupit tend e me te , te zgjohem. Mbulome me paqe ashtu sic ti di ta besh mesemiri. Largome nga frika se nje dite do te largohesh ne heshtje. 
Mundesh te me shtrengosh fort mbas vetes duke me then fjalet e tua te pakta. 
Besoj ne histroit e bukura ne ato perfundime qe zemra kerkon. Kjo me ben te te dua akoma megjithse shume larg njeri tjetrit jetojme. 
E perse  jo ne mendjen time ne mos jetojem bashke. Mjafton te mbyll syte se une gjendem perball teje si nje vajze capkene qe mban ne duar nje ndjenje shume te madhe. Skam mundur dot asnjeher te te flas per dashurin megjithese ti e di deri diku por kjo nuk ka mjaftuar. Kam frik te tregoj ,kam frik te te dua ,shume kam frike te dorzohem ne krahet e tu. Jo se nuk i dua keto gjera por frika me ka mesuar te veproj keshtu. 

Kjo nuk do te thot asgje ne fund te fundit sepse une jam gati nga e para ta nis. 
Perdore me ty te eci duke pare qiellin aq te kthjellet e mos kem frike se mos rrezohem. Sepse ti do dish te zgjedhesh rrugen per ne te dy.