Alissa

Sapo u zgjova eshte mengjes. E duke u cuar nga krevati qe ty mos te zgjoja po drejtohesha nga dritarja. Qenka kohe e bukur e hapa dritaren e dhomes qe te ndjej aromen e pranveres. Qenka vertet bukur pamja qe po shikoj. Syte me shkelqejne nga ngjyrat e shumengjyreshme. Ti erdhe drejte meje me hapa te pa zhurshem per te me shoqeruar per disa minuta ne dritare. Perqafimi jot e beri pamjen akoma me te bukur se i veshi ngjyrat me nje vello ndjenje. Nga shpirti dilnin vetem fjale te bukura dhe teper te embla. Nuk do doja te mbaronte shpejt ky moment. Sepse ndjehesha nje me ty ne cdo mendim e ne cdo rrahje zemre. U mbuluam ne supe me batanie e vendosem se kafen e megjesit ta pinim pikerisht aty. Bota na dukej sikur ishte ne duart tona e se cdo gje ishte e perkryer ne menyren tone krejt te thjesht. Per ne ai moment nuk e konceptonte dot zenien e as ndarjen. Gjithcka ishte ne rrugen e duhur e se planet per te ardhmen ishin me afer se kurre pran nesh. Nje fllad i lehte  na perkedheli te dy...

U zgjova dhe sot si cdo dite me deshiren per te ardhur darka per te fjetur perseri. E duke u lutur qe mos di te mendoj e as endrrat me mos ekzistojne. Ditet kalojne e une duhet te jetoj cdo gje te saj duke u munduar qe dhimbjen mos ta nxjerr nga burgu zemres. Sa e lehte i duket njerezve kur une buzeqesh dhe kur shpreh deshiren e pa deshiruar qe te vazhdoj nje jete te re. Me duhet te fshihem ndonjeher dhe nga dhimbja ime se ajo me sjell shume prane  teje i dashur. Me thuaj ti si te veproj tani me jeten time , se ti je i vetmi qe une besoj. Kur mbyll syte  te shikoj perball vetes duke me pare ne sy e duke me bezeqeshur dhe une nderkohe lutem qe ti te jesh edhe nese une hap syte. Kur me pyesin per ty shpirtin shtrengoj para se te flas qe ti percjell njerezve force  nga kjo dhimbje. Te te humbisja ty ishte e tepert per mua e per cdo gje te jetes time. Me thone  te shikoj perpara por a e di se cfar shikoj veten te rrethuar me vetmi. Dua te di se si eshte aty lart, a d...

Ma zgjat doren e me ofro mbeshtetje. Mos me pyet perse jam katandisur shpirterisht keshtu. Do te quaj mik nese nuk ke interes per te shkuaren time. Castet e jetes time jane fotografi  bardh e zi, ku e zeza mbizoteron. Nuk kam pas dite me ngjyra ndaj kam shprese  se ende do vazhdoje  te marr  fryme deri sa jeta te me afroje  e une me ngjyrat ne zemer do perfundoje drejt nje bote tjeter. Cdo dhimbje e cdo njeriut mban peshen e titullit te saj dhe pergjegjesin e krenarise. Cdo kujt nga ne na nevoitet sa me shume te dime  mbi ralitetin e atyre qe na rrethojne. Duhet te reflektojme  ne disa minuta te jetes por dhe kjo gje duhet menduar mire se shume kollaj e kthejme  reflektimin ne dhimbje per tjetrin. Nuk na ka ndihmuar shume toni  i lart e as dhuna ndaj dikujt qofte  ajo dhe reagimi me i vogel qe mund te kemi bere. Na duhet te perpiqemi cdo dite per te njohur veten se ashtu pa dashur ne do njohim kedo qe kemi prane. Krahasimet mes njerezve ...

Historia jone nje buzeqeshje e hidhur Megjithse me vete ne shume kujtime mbajme Te futura ne dhomen e zemres tone Aty brenda jeton e strukur dhe ndjenja jone Ashtu e re , e bukur , e veshur me emocion Shume vite kemi ne bashke qe rrisim dashurin tone Shpesh une te them me fal per cfar ndjeje Se ty ndjenja jo shpesh te eshte dashur prane Ditet e mbushura me dhimbje ne na afrojne Se diku shpirtin duam leht ta mbeshtesim Aty vjen momenti ku ekzistojm vetem une e ti Ajo dite kur pyetja nuk u ndodh me ne  Ajo dite kur ti largimin ftove mes nesh Ajo dite kur guximin se gjeta te thoja mos ik Ajo dite kur fjalet u kthyen ne perlojte Te toleroj aty ku ka vetem heshtje pa arsye Ti e di une dija ta beja shume mire Ndoshta takimi i rralles do jet diku larg Kur ne te dy do jemi te mbuluar ne thinja Fati nje miqesi te padrejt na ofroj E shpresa na ka shoqeruar shume vite Ti je arsyeja e tingujve per te ardhmen  Ndaj eja pran meje e ndrysh...

Po mundohem te perqendrohem por syte  e saj po me flasin per trishtimin dhe e kam te pamundur te mendoj per gje tjeter pervec se per dhimbjen e saj. Ne mendjen time tani verdalliset dilema se kush mund te lendonte nje shpirt qe kurr sgjen forcen te perlot askend. Ndoshta ti sdo ma thoje asnjeher autorin e trishtimit tend por une do beja qe ta zbehja aq sa ti do me lejoje. Do doja te kuptoje se kjo jete mund te ofroj forcen per ti pare gjerat me te bukura. Mos ndalo ne trishtimin tend por buzeqeshi te shkuares duke i treguar te ardhmen e gezuar. Te lutem mos mi ngul me syte sepse pa dashur kam hyr ne boten e shpirtit tend dhe aty shikoj vetem erresire, mos duhet te hapesh pak deren qe tja besh pak me te lehte  njerzve qe vertet dua te qendrojne prane. E di qe nuk eshte e thjeshte  por gjithashtu di qe eshte e mundur. Duhet ta duash fatin tend dhe pse nuk ngjason me endrrat e tua te femijeris. Me lejo ne miqesin tende se do ta ofroj ashtu si ti do e ke vertet nevoje. Me ...

A e degjon diku atje larg disa tinguj muzike po vijne drejte  veshit te zemres time. A i degjon sa te bukura jane  e sa qetesi te sjellin. Do doja vertet ti degjoja gjate gjith dites se pa pritur buzqeshja mu shqaf dhe perreth meje cdo gje qe shikon syri me duket e bukur. Si thua ta kercejme  kete melodi e ta quajme kengen tone  te rastesishme ashtu si pajtimet tona. Ngrije koken larte  e shiko sa ndricojne  yjet sot. Nuk te duken sikur me ngashellim po qeshin. Oh sa po me pelqenka ketu ku jam. A shkojme  dhe ulemi tek ai stoli aty qe po i bene  shoqeri asaj pemes qe ka prane. Qenka vertet nje mbremje e kendshme. Si thua per te treguar te dy se si e shikojme  te ardhmen tone qoft ajo dhe nje enderr e pa zgjuar kurre. Po filloj une e para se i kam gati mendimet e mia. Une do doja nje jete te qete  ku ne te cdo gje te jete e rregullt aq sa mos cenohet dhe e crregullta. Do doja nje pune ku ego mos me humbiste asnje here. Do doja femije ...

Tingujt e ndjenjes tone  ende i degjoj megjithse me duhet perqendrim per ti kuptuar notat se ato shume larg kane shkuar. Eja me afer meje se me duhet pak volum qe zemra te cohet se eshte teper e pafuqishme per te vallezuar tingujt e ndjenjes tone, se u be kohe e gjate qe ajo eshte ne duart e shpreses per shkak te braktisjes. Ndoshta ajo nuk do rroje  sa une ne boten e optimizmit, se  eshte drejtuar me duar te zgjatura nga dera e dorzimit. Vitet nuk jane  shume te gjata kur tingujt jane prane meje, sa me shume ato largohen aq me te gjata te duken rruget e vitit qe duhet te pershkrosh me durim. Cdo levizje e pakontrolluar me sjell ne ritmin e tingujve te ndjenjes tone, se pikerisht keto levizje me zgjojne kujtimet e shume viteve me perpara. Ishte mosha e brishtesisht per zemren time kur ti hyre e u bere pjes e saj. Nuk munda te te mbyllja aty brenda per gjithmon sepse ti kishe nevoje  akoma per hapsire  te pakufinjt. Ndersa une mjaftohesha me siperfaqen qe ...